Thursday 31 July 2014

അവതീര്‍ണ്ണത

കാത്തിരിക്കൂ ...
കാത്തിരിക്കൂ ....
എന്ന് നീ പലപ്പോഴും പറഞ്ഞപ്പോള്‍..
എനിക്ക് ജരാനരകള്‍ വരുമെന്നും
ഞാന്‍ എന്നെ തന്നെ അറിയാതെ
ഏതോ വാത്മീകങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍
സ്വയം ഞെരിച്ചമര്‍ത്തും എന്ന് നിനച്ചിരുന്നില്ല....
കാലം നിശ്ശബ്ദതയില്‍ കരവിരുതുകള്‍ മെനയുന്നു...
ശൂന്ന്യതയില്‍നിന്നും വരുന്നു...
ശൂന്ന്യതയിലേക്ക് പോകുന്നു....
ആകെവേ നോക്കിയാല്‍ എല്ലാം വരുത്തുപോക്കുകള്‍
വെറും കിനാക്കള്‍ മാത്രം....
സ്വപ്നാടനങ്ങള്‍ മാത്രം....
പ്രഭാതത്തിന്റെ നനുത്ത മൂടുപടം എന്നെ പൊതിയുമ്പോള്‍...
കുളിരുന്ന എന്‍റെ മേനിയും ഞാനും ഒരു സ്വപ്നമായിരുന്നു....
ആ സ്വപ്നത്തില്‍ നിന്നും ഞാന്‍ ഉണരുകയായി....
ഉണര്‍ത്തുപാട്ടുകള്‍ പാടണം...
കളകൂജനങ്ങള്‍ കേള്‍പ്പിക്കണം...
നിറങ്ങള്‍ നല്‍കണം ...
പ്രഭാതം ഒരുക്കണം...
പ്രകാശം പരത്തണം...
വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ വിരിയിപ്പിക്കണം....
ഞാന്‍ ഇതാ തുടങ്ങുകയായി.....

No comments:

Post a Comment